Hatikva. Dat was het eerste dat in mij opkwam toen ik een artikeltje mocht schrijven om jou als lezer iets bij te brengen. Waarom? Ik weet het niet. De oorlog in Israël, het volkslied van dit land in het Midden Oosten of mijn muzikale achtergrond? Wellicht dat er verbindingen liggen…
Ik verdiepte mij wat meer in de geschiedenis van dit lied, en ik kwam erachter wat voor een mooie betekenis dit lied heeft. Hatikva betekent letterlijk ‘de hoop’. Als we onze grootste online encyclopedie raadplegen, stuiten we op de volgende beschrijving: ‘Hatikwa gaat over de hoop van het Joodse volk om terug te keren naar het land van zijn voorvaderen.’ Dat is pas hoop, helemaal in deze tijd van oorlog en andere onzekerheden!
De tekst van dit lied werd rond 1880 geschreven door Naphtali Herz Imber. De tekst bevat 9 strofen die Bijbelse taferelen oproepen. Daarnaast wordt de hoop beschreven op een nationale terugkeer naar Israël. Doctor Hacohen, een leraar uit Tel Aviv, heeft later enkele aanpassingen gedaan aan het Hatikva, en dat is hoe wij het volkslied nu kennen.
De prachtige melodie is gecomponeerd door Samuel Cohen, die in 1870 op 8-jarige leeftijd met zijn Joodse familie naar Palestina emigreerde. In 1888 componeerde hij de beroemde melodie van het Hatikva. Pas in 1933 werd het Hatikva geratificeerd als officieel lied van het volk in Israël.
Tot zover de geschiedenisles. Wat bij mij blijft hangen is de hoop waarover we het hadden aan het begin. Hoop. Het is een krachtig begrip dat gaat over verschillende terreinen van het leven. De bekende ‘Dikke van Dale’ geeft de volgende definitie van het woordje hoop: ‘Het verlangen of de wens dat iets aangenaams werkelijkheid zal worden.’ In het wereldwijde perspectief vormt hoop vaak de drijvende kracht achter streven naar vrede en welvaart. Mensen kijken naar een toekomst waarin samenwerking, begrip en respect de boventoon voeren. Hoop op een betere wereld voor de komende generaties.
In de Nederlandse politiek, ook na de verkiezingen vorig jaar, is hoop een fundamenteel element dat de verwachtingen van de bevolking vormgeeft. Het verlangen naar goed bestuur van ons kikkerlandje, de hoop op effectieve oplossingen voor maatschappelijke uitdagingen en het streven naar economische stabiliteit. Echter zijn dit slechts enkele van de vele aspecten waarin hoop een leidende rol speelt. Het is opmerkelijk hoe hoop als een onzichtbare kracht door alle lagen van de samenleving weeft, waar mensen, ongeacht hun achtergrond, streven naar een betere toekomst.
Terug naar het Hatikva. Er is een hoop voor het volk van de Joden. Is dit reëel? We zien gruwelijke beelden voorbij komen van de oorlog in en rond de Gazastrook. Het is indrukwekkend om te zien dat de hoop niet verloren gaat, zelfs te midden van verlies en tegenspoed.
Wat hopen wij allemaal wel en niet? Hoe vaak hoor je het mensen zeggen? ‘Ik hoop dat…’, of ‘Ja, nou ik hoop het niet hoor’. Je herkent het vast wel. We zijn bezig met dingen waar we zelf op hopen. Misschien is het ook goed om verder te kijken. Hopen voor een goede baan voor de buurman, een hoop op genezing voor een ziek familielid. En misschien wel een hoop voor de toekomst van de Joden?
Voor de achterban van de SGP heeft hoop een belangrijke en liefdevolle betekenis te midden van de onzekerheden. De hoop op vergeving, genade en een eeuwige verbondenheid met God vormt de kern van het geloof. Deze hoop overstijgt vaak aardse zorgen en biedt troost in tijden van tegenspoed. Terugkomend op de muziek. Er bestaat nog een prachtig lied over de hoop. De titel is: 'Een toekomst vol van hoop'. Net als het Hatikva geeft dit lied een boodschap van hoop en vertrouwen op God mee. En in Wie kunnen we nog beter eindigen? ‘Die zijn hoop in ’t hachelijkst lot, vestigt op de HEER’, zijn God’. (Psalm 146:3 ber.)